Denove mi lasis tondi al mi la hararon. Estas ĉiam Dinjo kiu faras la tondadon. Mi ĉiam antaŭe telefonas kaj demandas ĉu hodiaŭ Dinjo laboras. - Jes, ŝi estas ĉi-tie, sinjoro, respondas la Majstrino.
Kaj eble vi tuj divenis kial. Dinjo estas virino apenaŭ dudek-jara, ne tiom alta, kun longa, nigra hararo kaj enigmaj okuloj. Plaĉas al mi la tuŝeto de ŝiaj mamoj al miaj ŝultroj kaj la aspekto de ŝia bela vizaĝo en la spegulo.
Ne ĉiuj havas la feliĉon senti la pezon de ŝiaj mamoj. Foje mi vidis ŝin tondi la hararon de sinjoro, starante je braka distanco. Eble li odoris male, aŭ diris ion malbonan. Poste mi pli ol kutime ĝuis la kontakton kun ŝiaj mamoj.
Hodiaŭ komencis pluvi, pluvegi, kvazaŭ tropika pluvo. Kiam Anja venis hejmen ŝi estis tute malseka, kaj la mampintoj klare videblis tra la ŝtofo de ŝia malseka T-ĉemizo. Mi helpis ŝin senvestiĝi, premis al ŝi la pintojn de ŝiaj mamoj. En la dormejo, mi subenŝovis ŝian kalsoneton kaj sentis la allogan odoron de ŝia malseka kaj ŝvita korpo. Ni faris amoron sur la lito.
Poste, mi ludis ŝakon kun Renata.
No comments:
Post a Comment