Nudista kampadejo

Sabate ni venis perbuse al la nudista kampadejo, prokcime 50 kilometrojn for de la urbo. Ne pluvis, malgraŭ la deziro de Flavio. Kiam mi lastatempe estis tie? Eble estis antaŭ kvar aŭ kvin jaroj. Tiam ni (mi kaj du amikoj) enŝteliĝis tra la bariloj, sed nun ni simple uzis la enirejon. Lenan ili ja konas, aŭ almenaŭ tiel ŝajnas al mi.

Ni senvestiĝis. Mi observis Lenan, ĉar la unuan fojon mi vidas ŝin nuda. Certe, ŝi havas belan korpon, mole diketan, bronzitan. Anja kaj Renata ja ankaŭ estas bronzitaj, sed oni povas vidi ke ili surplaĝe plej ofte surhavis kalsonetojn. Por Renata estis la unua fojo en nudistejo. La tri inoj metis siajn tukojn sur la herbejon kaj sidiĝis, dum Flavio kaj mi faris esploran promenadon.

Momente vivis en la kampadejo verŝajne kelkcent homoj, evidente el diversaj landoj, ĉar mi rekonis diversajn flagojn: germanan, svedan, usonan, sud-afrikan, iranan, brazilan. La japanan flagon mi ne vidis. Kial ne? Estas multe da japanaj turistoj en la urbo nun. Kial ili ne vizitas nian naturistan kampadejon? Japanoj, laŭ mi, estas tre afablaj homoj, kaj multaj japaninoj estas tre belaj.

Mi ankaŭ ne vidis la esperantistan flagon. Internacia kampadejo ja devus estis taŭgaj ĉirkaŭaĵoj por esperantoparolantoj. Mi probis paroli esperanton al du junaj germaninoj, sed ili respondis al mi en la angla. Unu el ili havis pircingojn tra la mampintoj, kaj ambaŭ estis pube razitaj. Mi kun kreskanta intereso observis kiom da homoj forrazis al si la puban hararon, precipe junulinoj, sed ankaŭ viroj kaj pli maljunaj virinoj. Lena, kiu ja konas tiujn lokojn, ankaŭ estis razita. Anja forrazas la harojn nur ĉe la lipoj, dum Renata, tion mi jam rimarkis sur la teraso, havas molan, allogan triangulon.

Kaj mi ekvidis Elizabetan! (Kaj ŝi samtempe ekvidis min!). Elizabeta estas kolegino de la laborejo. Ŝi estis bele bronzita, kaj mi konstatis ke ankaŭ al ŝi mankas la suban hararon. Mi ne sciis ke ŝi estas naturistino. Kaj ŝajne ŝi ne volis ke mi sciu tion. Kaj mi pensis, ha, jen mi staras, parolante kun nuda Elizabeta! Ŝi estas tre bela virino, eble 24 aŭ 25 jaraĝa. Kaj en kelkaj tagoj finiĝos la ferioj ...

Poste mi revenis al niaj inoj. Renata parolis kun franca junulino (malhelruĝa hararo, malgrandaj mamoj, tre bela). Denove mi observis Lenan. Ĉu ŝi ankaŭ estis razita tiam, kiam ŝi metis mian manon inter siajn femurojn? Pri tio mi ne estas certa.

Fine ni manĝis ĉe la restoracio. La francino akompanis nin, ŝi nomiĝas Yvette. La manĝaĵo ne estis tre bongusta, kaj eble tial mi nun sentas min iom malsana.