Solule

Renata fine foriris, kampadejen. ("Kial ne venas vi?" Mi: "Certe, mi preferus la universalan kongreson." Ŝi: "Kial, do, vi ne iru al Bjalistoko?" Mi: "Ĉar, post kelkaj tagoj, ankaŭ mi malgraŭ ĉio vizitetos la kampadejon. Cetere, kial vi kunportas tiom da vestaĵoj al naturista kampadejo?" Ŝi: "He, ne estas vestaĵoj". Ktp.)

Bone. Renata forlasis min, kun Franka. Kio estas en la valizo? (Mi ne scias.) Fine, mi estas sola, solule. Poste venis Flavio, kun Jana. (Konsentite, mi unue telefonis lin, kontrolonte ĉu li planas fuĝi kun Renata. Bone, evidente ke ne.) Jana nudbruste sunumis sur la teraso. Flavio: "He, jen fine, mia Skinza kesto! Nu, kion vi pensas?" Mi: "La unua serio estas genia, la dua male." Li altigis al si la ŝultrojn.

Flavio: "Ĉu Renata jam iris al la naturista kampadejo?" Mi: "Jese. Kun Franka." Li: "Du inoj, solaj en nudistejo ..." Mi: "Bone, kial ne iros ankaŭ vi se tion vin ekscitas?" Li: "Jes. Verŝajne jam morgaŭ. Jana povas resti ĉe vi, ĉu ne?" Jana, tutcerte ne kompreninte, laŭte ekridis.

Mi oleumis al Jana la dorson. Poste ŝi oleumis al si la mamojn kaj la ventron. Ŝi portis nigran kalsoneton kun oraĵoj. Fine ekestis kverelo. Jana, survoje al la necesejo, deziris surmeti ĉemizon. Flavio, metante manon sur la ĉemizo: "He, kial vi bezonas revestiĝi antaŭ ol iri tra la loĝejo? Tie ne estas persono." Jana: "Donu!" Flavio eksidis sur la ĉemizo. Jana parolis ruslingve. Flavio respondis (surprizis min kiom da rusaj vortoj li scipovas.) Jana fine, furioze, prenis mian manon kaj tiris min tra la salono. Ŝi ŝlose fermis la pordon de la banĉambro. Mi revenis al Flavio. Post kelkaj minutoj Jana reaperis, en la endoma robo de Renata. Evidente ke ŝi ne kunportis tiun al la naturista kampadejo.

Flavio malaperis, verŝajne al la necesejo ankaŭ li. Mi redonis al Jana la ĉemizon. Ridete ŝi kisis al mi ambaŭ vangojn, russtile, poste demetis la endoman robon antaŭ ol surmeti la ĉemizon. Kiam revenis Flavio, li platmane frapetis al Jana la postaĵon, amikeme. Poste denove kverelo, ruslingve, fine ili foriris.

Rumi

Semajnfine, antaŭ du semajnoj, vizitis nin denove Rumi la bulgarino kaj Udo la germano. Dimanĉe ni nude matenmanĝis sur la teraso, poste ili iris for, al la kampadejo. Post kelkaj tagoj ankaŭ ni iros tien. Almenaŭ Renata iros kampadejen. Eble ankaŭ Flavio pasigos tie la someron. ("La interreta kompanio fine limigis al mi la konton. Mi nur ne komprenas tion kial ne pli frue. Tial mi, jen, kial ne?").

Denove Rumi demandadis al mi pri plaĝretpilko. Doloras al mi la genuo. Mi montris al mia dekstra genuo. Rumi, verŝajne komprenante, leĝere tuŝetis al mi la genuon. Ĉu la genuo tuj saniĝis, pro la ĉeesto de Rumi? Ne, ĝi ankoraŭ doloras al mi. Ĉi-jare Rumi ne havas cicajn traboraĵojn. Mi deziris demandi al ŝi pri tio kial ne plu. Unue ŝi ne komprenis tion kial mi montris al ŝiaj mamoj. Fine mi tuŝetis al ŝi la umbilikan traboraĵon, poste denove montris al ŝiaj mamoj. Ŝi ekridis, poste longe klarigis, verŝajne en la bulgara, kiun mi ne komprenas.

Mi forte deziris tuŝi al Rumi la mamojn. Ŝi rapide kapneis, kaj mi haltis al mi la manojn. Ŝi surprizite rigardis min. Nur poste mi ekmemoris tion ke bulgaroj alimaniere kapjesas kaj kapneas.