Renata kuŝis sur la teraso, surventre, nuda. Fine varma tago, sunplena. Renata legis libron, dum mi rigardis al ŝi la postaĵon. Mi duŝadis, poste revenis sur la terason, nuda. Renata stariĝis: "He, vestiĝu." Mi: "Kial?" Renata: "Venos Flavio." Ŝi surmetis kalsoneton, poste T-ĉemizon. Ankaŭ mi revestiĝis.
Kun Renata kaj Flavio ni televidile rigardis boksadon. La uloj boksadis nudbrustaj, dum la inoj portis fortikan mamzonon kaj supraĵon, jen sunbronzita norvegino, eleganta, kaj pala usonanino, tatuita. Flavio: "He, kial tiom da vestaĵoj?" Renata: "Vi revu!"
Flavio, poste al mi: "Mi parolis kun Mandy." Mi: "Nu, ĉu?" Li: "Mi pensas tion ke vi mankas al ŝi, malgraŭ ĉio." Mi: "Tion mi ne kredas. Cetere, ne mankas al mi ŝi." Flavio: "Ĉesu tion." Mi: "Veras. Vere. Antaŭ kelkaj tagoj mi revidis Maŭran." Flavio: "Ĉu la fifama ulino? Nu, ĉu?" Mi: "Ni mallonge salutis unu la alian, poste pluiris." Flavio: "Jen bona signo, kompreneble." Mi: "Ĉu vere?"
Mi pensis, pensas, pensadis, pri Maŭra, pri la inversitaj cicoj, pri ŝia dorso antaŭ la pordo de la dormoĉambro, pri la mallonga saluto en la Komerca Centro.
Poste Flavio lude boksadis kun Renata. Renata: "He, ne frapu al mi la mamojn." Flavio: "Mi ne forte frapas." Renata: "Ĉesu! Ne la mamojn!" Flavio momente paŭzis: "Unuan rondon!" Li demetis al si la ĉemizon. Renata: "Honeste, kion vi faras?" Flavio: "Nun vi." Ŝi: "Kion?" Li: "For la T-ĉemizon. Jen la sonorilo!" Renata: "Forgesu tion. Vi estas kruda." Flavio. "Ĉu mi?"
Post la foriro de Flavio Renata senvestiĝis kaj iris tien kaj reen, nuda, eĉ sur la terason. Ŝi nun frizis al si la puban haron, mohoka stilo. Fine ŝi sidiĝis en la sofo, rigardante televidon, kun gamboj krucitaj.
2009-05-30
Pluire
Kun Renata mi iris trans la Placo. Ni pasis preter maljunulo, kiu sidas sur benko. Renata: "He, tiu ulo rigardaĉas al mi la postaĵon." Mi rigardis la ulon. Li portis nigrajn sunŝirmilojn kaj blankan bastonon. Evidente ke li estas blinda. Antaŭ kelkaj semajnoj ulaĉo vere rigardadis la postaĵon de Renata, eĉ defore fotadis ĝin. Li malaperis en la Komercan Centron antaŭ ol Renata sukcesis mortbati lin. Tial ŝi nun dum kelke da tempo zorge atentas la rigardojn de viroj.
Poste Renata montris al mi bildon pri statueto kiun trovis arkeologistoj, farita en Ŝelklingen antaŭ tridek kvin mil jaroj kaj retrovita en Germanio antaŭ kelkaj tagoj. La statueto bildigas virinon, senkapa, senpieda, senbraka, kun grandaj mamoj kaj pubaj lipoj klare videblaj. (Alian tagon Ĝoni la Vakero montris al mi kelkajn vipornajn filmetojn. Ŝajne ne multe ŝanĝiĝis dum la pasintaj tridek kvin mil jaroj.)
Ĵaŭdon, nun jam antaŭ kelkaj semajnoj, mi kun Renata lastan fojon partoprenis la naturistan banadon, en la baseno de la Altlernejo. Aperis ankaŭ Tina kun Ĝoni la Vakero. Ĝoni komentis pri la pubaj haroj de Renata kaj tenis la manoj kvazaŭ li fotus ŝin. Renata ekfurioziĝis kaj puŝis Ĝonin en la basenon. Ĉi-ĉio okazis du tagojn post la okazaĵo sur la Placo. Ĝoni: "He, mia fotilo sekiĝas!" Aŭdinte tiun vorton kelkaj inoj ekis iom da malpaco, ĉar al naturistoj ĝenerale ne plaĉas fotiloj. Poste maljunulo plendis al mi pri tio ke ĉiam ekestas bruado kiam ĉeestas mi, kaj pri tio ke min akompanas jen unu jen alia ulino, foje eĉ du samtempe. (Laŭ Renata tiu viro estas la prezidanto de la loka klubo naturista.) Fine li esperis tion ke mi estonte ne vizitu la banadon. Bone, al mi tio ne estos problemo. Cetere, tiu estis la lasta kunveno antaŭ la somero kaj, verdire, mi tediĝis de tia nudumado.
Post la rimarkoj de Ĝoni mi pensis tion ke Renata tuj razu al si la pubon. Sed tio ne okazis. Post la triopo kun Franka, mi preskaŭ ĉiun fojon lekas al Renata la pubon, malgraŭ la haroj. Ni eĉ foje sesdeknaŭis, sed Renata tiel forte premas al si la subventron kontraŭ mian vizaĝon ke mi preskaŭ sufokiĝas. Mi preferas leki ŝin kiam ŝi kuŝas surdorse. La haroj bele prezentas ŝiajn korpajn bonodorojn.
Mi revidis Maŭran, hazarde, mallonge, en la tria etaĝo de la Komerca Centro. Ŝi diris: "Saluton", poste mallevis al si la rigardon kaj pluiris. Mi turniĝis. Ŝi estis kun amikino, eble tial ŝi simple pluiris. La amikino duone turniĝis, kaj dum momento ŝi rigardis min. Mi nur rigardis Maŭran.
Dum la lastaj monatoj mi ne serĉis Maŭran, ne eĉ Mandy-n. Nur unufoje mi vizitis la Studantan domon, dum la paskaj tagoj, esperante ke mi ne trovu Maŭran kaj Mandy-n. Mi ne vidis ilin. Estis la silentaj tagoj kaj laŭta muziko, en la tria etaĝo, aŭ eble en la dua, malhelharulino malrapide senvestiĝis laŭ la ritmoj de la muziko, Fine ŝi portis etan kalsoneton. Mi trinkis botelaron da biero kaj dormiĝis en la lito de studantino pri la greka lingvo, maldikulino. Mi palpis al ŝi la mametojn, ŝi serĉis mian ilon, ni ambaŭ estis ebriegaj kaj ne amoris.
Poste Renata montris al mi bildon pri statueto kiun trovis arkeologistoj, farita en Ŝelklingen antaŭ tridek kvin mil jaroj kaj retrovita en Germanio antaŭ kelkaj tagoj. La statueto bildigas virinon, senkapa, senpieda, senbraka, kun grandaj mamoj kaj pubaj lipoj klare videblaj. (Alian tagon Ĝoni la Vakero montris al mi kelkajn vipornajn filmetojn. Ŝajne ne multe ŝanĝiĝis dum la pasintaj tridek kvin mil jaroj.)
Ĵaŭdon, nun jam antaŭ kelkaj semajnoj, mi kun Renata lastan fojon partoprenis la naturistan banadon, en la baseno de la Altlernejo. Aperis ankaŭ Tina kun Ĝoni la Vakero. Ĝoni komentis pri la pubaj haroj de Renata kaj tenis la manoj kvazaŭ li fotus ŝin. Renata ekfurioziĝis kaj puŝis Ĝonin en la basenon. Ĉi-ĉio okazis du tagojn post la okazaĵo sur la Placo. Ĝoni: "He, mia fotilo sekiĝas!" Aŭdinte tiun vorton kelkaj inoj ekis iom da malpaco, ĉar al naturistoj ĝenerale ne plaĉas fotiloj. Poste maljunulo plendis al mi pri tio ke ĉiam ekestas bruado kiam ĉeestas mi, kaj pri tio ke min akompanas jen unu jen alia ulino, foje eĉ du samtempe. (Laŭ Renata tiu viro estas la prezidanto de la loka klubo naturista.) Fine li esperis tion ke mi estonte ne vizitu la banadon. Bone, al mi tio ne estos problemo. Cetere, tiu estis la lasta kunveno antaŭ la somero kaj, verdire, mi tediĝis de tia nudumado.
Post la rimarkoj de Ĝoni mi pensis tion ke Renata tuj razu al si la pubon. Sed tio ne okazis. Post la triopo kun Franka, mi preskaŭ ĉiun fojon lekas al Renata la pubon, malgraŭ la haroj. Ni eĉ foje sesdeknaŭis, sed Renata tiel forte premas al si la subventron kontraŭ mian vizaĝon ke mi preskaŭ sufokiĝas. Mi preferas leki ŝin kiam ŝi kuŝas surdorse. La haroj bele prezentas ŝiajn korpajn bonodorojn.
Mi revidis Maŭran, hazarde, mallonge, en la tria etaĝo de la Komerca Centro. Ŝi diris: "Saluton", poste mallevis al si la rigardon kaj pluiris. Mi turniĝis. Ŝi estis kun amikino, eble tial ŝi simple pluiris. La amikino duone turniĝis, kaj dum momento ŝi rigardis min. Mi nur rigardis Maŭran.
Dum la lastaj monatoj mi ne serĉis Maŭran, ne eĉ Mandy-n. Nur unufoje mi vizitis la Studantan domon, dum la paskaj tagoj, esperante ke mi ne trovu Maŭran kaj Mandy-n. Mi ne vidis ilin. Estis la silentaj tagoj kaj laŭta muziko, en la tria etaĝo, aŭ eble en la dua, malhelharulino malrapide senvestiĝis laŭ la ritmoj de la muziko, Fine ŝi portis etan kalsoneton. Mi trinkis botelaron da biero kaj dormiĝis en la lito de studantino pri la greka lingvo, maldikulino. Mi palpis al ŝi la mametojn, ŝi serĉis mian ilon, ni ambaŭ estis ebriegaj kaj ne amoris.
2009-05-16
Triope
Kiam mi revenis, Renata aperis en endoma robo, kun malseka hararo kaj varma vizaĝo: "Saluton, karulo. Franka ankoraŭ estas en la saŭno." Ĉu Franka? Antaŭe Renata neniam kunportis Frankan, tutcerte pro evidentaj kialoj. Nun Franka verŝajne ĉion rakontis al Renata. Ĉu vere ĉion?
Post kelkaj minutoj aperis ankaŭ Franka, kun blanka bantuko ĉirkaŭ la koksoj, nudbrusta. Renata: "Jen robo!" Franka turniĝis, demetis la tukon. Rigardinte ŝian postaĵon, mi devis turniĝi. (Ĉu Franka vere ĉion rakontis?) Kiam mi returniĝis, Franka jam surmetis la endoman robon. Ni ĉirkaŭbrakiĝis.
Ni gustumis oŭzon, greka drinkaĵo de Lesbo, insulo kiun vizitis Franka. (Ĉu kun Ivano? Interese ke la insulo nomiĝas tiel, kaj ke Franka vizitis ĝin.)
Poste mi sidis en la sofo, dum la du inoj suĉis min, unue nur Franka, dum Renata duone ridanta alrigardis. Fine ankaŭ Renata genuiĝis apud la sofo kaj enbuŝigis min. Ili suĉis min, jen Franka, jen Renata, ope. Ili faris malsame, la lipoj de Renata ĉiam strikte glitis laŭ la stango, dum Franka unue, buŝo duone malfermita, englutis la ilon, nur poste ekuzis la lipojn. Dum iom da tempo (ĉu kelkaj minutoj, ĉu horoj?) Renata sola okupiĝis kun mi, dum Franka kuireje parolis telefone (ĉu kun Ivano, aŭ kun alia ulo aŭ kun ulino?). Mi retenis min, ĉar mi volas ĝui en la ĉeesto de ambaŭ. Poste Renata vizitis la necesejon. Kiam mi rigardis Renatan reveni, nuda, bela, mi fine orgasmis en la buŝon de Franka.
Poste ni enlitiĝis. Mi supozas tion ke Franka kaj Renata jam enlitiĝis, antaŭ la saŭna vizito. Renata: "Kaj vi, neniajn anusaĵojn ..." (Bone, Franka ĉion rakontis). Unue Franka lekis al Renata la interfemuraĵon dum mi karesis la ŝi la mamojn. Poste Franka invitis min al la pubo de Renata, kaj je mia surprizo Renata nur etete hezitis antaŭ mia lango. Fine mi lekadis la pubon de Renata. Bone, se mi daŭre faru tiel, mi preferus tion ke ŝi denove razu al si la pubaĵon.
Franka tranoktis nialite. Kiam mi ekdormis Renata kuŝis inter ni, kiam mi vekiĝis mi kuŝis apud Franka. Ni dormeme karesiĝis, dum Renata dormis ankoraŭ. Poste ni matenmanĝis.
La antaŭan tagon, antaŭ la triopaĵo, mi vizitis Sonjon. Sonjo opinias ke mi verku taglibron. (Tiel mi jam faras, sed tion mi ne diras al Sonjo.) Laŭ Sonjo tio havigas al mi terapian efikon. Ĉu vere? (Bone, almenaŭ prefereblas al terapia eŭritmio.) Eble Sonjo pravas. Jen. Fine mi skribu pli ofte.
Post kelkaj minutoj aperis ankaŭ Franka, kun blanka bantuko ĉirkaŭ la koksoj, nudbrusta. Renata: "Jen robo!" Franka turniĝis, demetis la tukon. Rigardinte ŝian postaĵon, mi devis turniĝi. (Ĉu Franka vere ĉion rakontis?) Kiam mi returniĝis, Franka jam surmetis la endoman robon. Ni ĉirkaŭbrakiĝis.
Ni gustumis oŭzon, greka drinkaĵo de Lesbo, insulo kiun vizitis Franka. (Ĉu kun Ivano? Interese ke la insulo nomiĝas tiel, kaj ke Franka vizitis ĝin.)
Poste mi sidis en la sofo, dum la du inoj suĉis min, unue nur Franka, dum Renata duone ridanta alrigardis. Fine ankaŭ Renata genuiĝis apud la sofo kaj enbuŝigis min. Ili suĉis min, jen Franka, jen Renata, ope. Ili faris malsame, la lipoj de Renata ĉiam strikte glitis laŭ la stango, dum Franka unue, buŝo duone malfermita, englutis la ilon, nur poste ekuzis la lipojn. Dum iom da tempo (ĉu kelkaj minutoj, ĉu horoj?) Renata sola okupiĝis kun mi, dum Franka kuireje parolis telefone (ĉu kun Ivano, aŭ kun alia ulo aŭ kun ulino?). Mi retenis min, ĉar mi volas ĝui en la ĉeesto de ambaŭ. Poste Renata vizitis la necesejon. Kiam mi rigardis Renatan reveni, nuda, bela, mi fine orgasmis en la buŝon de Franka.
Poste ni enlitiĝis. Mi supozas tion ke Franka kaj Renata jam enlitiĝis, antaŭ la saŭna vizito. Renata: "Kaj vi, neniajn anusaĵojn ..." (Bone, Franka ĉion rakontis). Unue Franka lekis al Renata la interfemuraĵon dum mi karesis la ŝi la mamojn. Poste Franka invitis min al la pubo de Renata, kaj je mia surprizo Renata nur etete hezitis antaŭ mia lango. Fine mi lekadis la pubon de Renata. Bone, se mi daŭre faru tiel, mi preferus tion ke ŝi denove razu al si la pubaĵon.
Franka tranoktis nialite. Kiam mi ekdormis Renata kuŝis inter ni, kiam mi vekiĝis mi kuŝis apud Franka. Ni dormeme karesiĝis, dum Renata dormis ankoraŭ. Poste ni matenmanĝis.
La antaŭan tagon, antaŭ la triopaĵo, mi vizitis Sonjon. Sonjo opinias ke mi verku taglibron. (Tiel mi jam faras, sed tion mi ne diras al Sonjo.) Laŭ Sonjo tio havigas al mi terapian efikon. Ĉu vere? (Bone, almenaŭ prefereblas al terapia eŭritmio.) Eble Sonjo pravas. Jen. Fine mi skribu pli ofte.
Subscribe to:
Posts (Atom)