2009-12-31

Likaĵe

Renata ankoraŭ plendas pri tio ke la ĉiofaristo eniris la loĝejon sen unue frapegi al la pordo. (Mi: "La havas ŝlosilon. Mi petis ke li venu por ripari la likaĵon de la kuirejo." Ŝi: "Kaj mi petis al vi ke vi venigu lin. Sed li devas frapi al la pordo antaŭ ol eniri.") Bone, mi komprenas. Renata kompreneble estis vestita, sed povus esti alimaniere: Renata kiu iris de banejo dormoĉambren, kun malsekaj piedoj, duonnuda, kun tuko ĉirkaŭ la koksoj. Aŭ povus esti ke Anĝelina ... ne, Anĝelina kompreneble ĉiam estas vestita, verŝajne eĉ kiam ŝi duŝadas. Renata plendas pri tio ke la ĉiofaristo eniris nefrapinte, sed ne tiom pri tio ke li ankoraŭ ne riparis la akvan likaĵon.

Anĝelina nun reiris al siaj gepatroj, verŝajne post malkonsento kun Renata. (Renata: "He, estas ulino de etaj mamoj, kaj de eĉ pli malgranda cerbo.") Nur unufoje mi ekvidis mameton, matene, kiam Anĝelina vestiĝis per granda bluzo, verŝajne tiu de Renata, kun larĝa dekoltaĵo. Anĝelina ete kliniĝis, serĉante botelon da lakto. Rozkoloraj pintoj, ne malallogaj.

Mi pasigis kelkajn tagojn vilaĝe, vizitante familianojn. Renata laŭdire pasigis tempon kun Franka, verŝajne tamen ŝi vizitis la islandanon. Kiam ni revenis, la planko de la kuirejo estis kovrita de akvo. Ni sekigis la plankon, poste manĝis picon kaj trinkis italan vinon, kiantion. Poste ni amoris. Renata suĉis min, poste ni amoris misiiste, fine Renata suĉis min denove kaj mi orgasmis en ŝian buŝon. Kiam ni revenis al la kuirejo, la planko estis kovrita de akvo, ktp.