2009-11-30

Novembre

Antaŭ tri semajnoj, ĵaŭde, mi kun Renata vizitis la naturistan banadon. Ni demandis al Anĝelina, mi moke, Renata pli persvademe, ĉu partoprenu ankaŭ ŝi, sed ŝi firme malakceptis tion, tamen kun la kutima rideto. Tio kompreneble ne surprizis min. La banadon partoprenis du ĝemelinoj, unu el ili havas umbilikan traboraĵon, krome ili aspektas same, tute identaj. Altstaturaj, malhelharaj, etaj mamoj, larĝetaj koksoj. Mi demandas al mi ĉu iliaj koramikoj vidas tion kiu estas kiu. Aŭ eble ili havas la saman koramikon.

La sekvan tagon mi kun Maŭra manĝadis ĉe Antonio, ne en la malnova restoracio, sed en la mezepoka (nun fine ankaŭ Antonio nomas ĝin Mezepoka, ne Mezaĝa). Mi ne pensas ke Antonio rekonis Maŭran. Ni manĝadis, kaj trinkis mezepokan bieron, de mielo. Maŭra: "Ĉu Anja revenis al vi?" Mi komprenis tion ke Mandy jam ĉion rakontis al ŝi. Mi rakontis al ŝi tion kiun ŝi jam scias. Maŭra: "Mi esperas tion ke Anja revenu al vi." Mi ne komprenis kial Maŭra tion esperas. La vespero frue finiĝis.

Post semajno Maŭra telefonis al mi: "Vizitu min ĉi vespere, mi ne deziras resti sola. Miaj gepatroj jam ne estas hejme dum kelkaj tagoj." Mi pensis pri la frua fino de la vespero de antaŭ semajno. Kio estas tio? Ĉu la venĝo de Maŭra? Mi kompreneble ankoraŭ memoras la okazaĵojn de antaŭ duona jaro. Maŭra: "Vi ne deziras, ĉu?" Mi: "Trankviliĝu, karulino. Mi venos. He, kie vi loĝas?" Ŝi diris la adreson. Estas strateto kies nomo mi ne konas.

Kun iom da peno mi fine trovis la strateton de Maŭra, kaj la domon de ŝiaj gepatroj. Estas granda domo, vilao. Mi: "Bela domo, ĉu via patro estas direktoro?" Ŝi: "Mia patrino estas advokato. Paĉjo estas verkisto." Ni manĝis picon, kaj trinkis ruĝan vinon. Ŝi montris al la libroskatoloj. Mi: "Ĉu via patro verkis ĉiujn tiujn librojn?" Ŝi forte kapneis.

Ni iris en ŝian ĉambron. Ĝi estas sufiĉe granda, helkolora, kun larĝa lito. Mi pensis pri la malgranda ĉambro de Mandy kaj tuj komprenis kial Maŭra ne loĝas en la studanta domo. Ni senvestiĝis. Maŭra surmetis blankan T-ĉemizon. Mi: "He, viaj belaj mamoj." Ŝi kapneis. Mi deziris rigardi ŝiajn mamojn kun inversitaj pintoj, sed ŝi ne demetis la T-ĉemizon. Mi lekis ŝin ĝis ŝi orgasmis. Poste ŝi malrapide masturbis min. Ni dormis en la larĝa lito de Maŭra.

La sekvan matenon Maŭra vekis min. Ŝi ankoraŭ portis la blankan T-ĉemizon, kaj mi rigardis ŝiajn pubajn lipojn je la malforta lumo de la fenestro.