Malvarma tago, varmaj tagoj

Mi revenis en la urbon, Anja nur venos post Novjaro. Estas tago glacie malvarma, kaj mi preferas resti endome, pensante pri varmaj someraj tagoj, ekzemple tiu, dum kiu mi ĝuis la sunon, kaj tiu, dum kiu mi restis endome, pro la varmeco. He, tiu estis nur antaŭ kvar monatoj ...

Gevizitantoj

Anja jam forvojaĝis. Mi sentis min iom soleca sen la inoj kaj telefonis al Flavio. Poste li vizitis min kun Ildikó. Ŝi denove sentis sin hejme, ja ŝi antaŭe loĝis ĉi tie dum semajno.

Flavio kunportis botelaron da biero. Poste ni iris en la saŭonon. La korpo de Ildikó estas same bela, la haŭto iom pli pala nun. Ŝi sidis inter ni, mi karesis al ŝi la mamojn, agrable firmajn, dum Flavio okupigis sin pri la subaj regionoj. Ildikó ĝue ridis. Mia mano serĉis inter ŝiaj femuroj, sed tiam ŝi ĝeniĝis kaj ridete formetis al mi la manon.

"Ĉu vi havas kondomojn?" Flavio demandis. (Ne, mi ne havas kondomojn).

Ĉu Flavio kaj Ildikó uzas kondomojn? Mi almenaŭ ne amorus kun Ildikó sen kondomo. Eĉ ne kiam mi estas ebrieta.

Flavio kaj Ildikó uzis la gastoĉambro (ĉu por dormi, ĉu por amori? Mi ne scias), mi ne rakontus tion al Renata. En la mateno Ildikó preparis al ni matenmanĝon. Ŝi kisetis min, sed jen ĉio. Ni probis konversaci, sed Flavio ankoraŭ estis dormema, kaj la vortaro de la hungarino estas limigita al kvar vortoj.

Festotagoj

Dinjo tondis al mi la hararon, kaj mi ĝuis ŝiajn mamojn kontraŭ miaj ŝultroj, ŝi certe pasus la krajonan teston. Poste ŝi veturis al la kamparo por la festotagoj.

Renata hejmeniris hieraŭ, mi ne scias eksakte kiam ŝi revenos. Morgaŭ Anja iros al sia vilaĝo. Ankaŭ mi iros, post kelkaj tagoj. Nur Flavio restos en la urbo. Kaj Ildikó. Mi vizitis lin, Lena ĵus foriris, kaj Ildikó jam retrovis sian lokon. "Pli varme," laŭ Flavio. Verŝajne en multaj sencoj.

Anja kaj mi amoris. Ŝi rajdis min dum mi karesis ŝiajn mamojn. Poste ni momente sesdeknaŭis, kaj fine mi prenis ŝin de malantaŭe, dum mi ame rigardis moviĝi ŝia postaĵo. Forta orgasmo. Paciga dormeto.

Mi sonĝis. Ne pri Anja. Ne pri Renata. Sed pri Franka, la malhelharulino de la Altlerneja baseno. Ĉu mi tro longe estis monogama? Jes, nenio post Dana.

Krajona testo

Antaŭ nur kelkaj tagoj Anja ploris pri siaj etaj mamoj. Sed ĉi-vespere, en la banĉambro, ŝi fiere montris ilin:

- Vidu, mi pasas la teston, la krajonan teston!

Ĉu la krajonan teston? Kaj vere, ŝi tenis du krajonojn sub siaj mamoj. Eta movo tamen, kaj la krajonoj falis teren. Sed Anja remetis ilin sub la mamojn.

- Mi ne provis la lastajn jarojn ... sed nun mi pasas!

Ŝi klarigas ke la "krajonan teston" faras junulinoj, kaj se ili "pasas" la teston la mamoj estas tiel grandaj ke ili devas uzi mamzonon. Bone, antaŭ kelkaj jaroj Anja ne pasis la teston, kaj ŝi ankoraŭ ne ĉiutage portas mamzonon.

La pordo de la ĉambro ne estas fermita, kaj Renata rigardas:

- Ankaŭ mi ne provis la lastajn jarojn ...

Kiu pensas ke Renata ne pasus la teston?

Ŝi demetas la bluzon kaj la mamzonon, kaj metas krajonon sub unu mamon, poste sub la alian. La mamoj nature tenas la krajonon, ankaŭ kiam ŝi moviĝas. Nur kiam ŝi komencas salteti, la krajono fine falas teren.

Renata revestiĝas, dum Anja restas nudbrusta. Jes, inoj havas ion. Kaj mi esperas ke tio signifas ke ĉesas la parolado pri pligrandigo de mamoj.

Platbrusta virino

Ĵaŭdon, jes. Mi ludis ŝakon kun Renata: se ŝi venkus, ni iru - se mi venkus, ni restu hejme (nefareme, saŭno, televido, manĝaĵeton kun glaso da vino ktp). Nature ŝi venkis. Renata ja havas kaj internajn kaj eksternajn kvalitoj.

Bone, en la banejo de la Altlernejo ni renkontis kaj novajn kaj malnovajn geamikoj. Kun Elizabeto mi ja parolis en la laborejo kelkajn horojn antaŭe, kaj nun ni kune senvestigiĝis. Sed en la vestejo kaptis mian atenton alia virino:

Mi unue vidis ŝin de malantaŭe, delikata dorso, alta, svelta, larĝetaj koksoj, ŝnurkalsoneto disigante du inajn pugojn. Ŝi turniĝis. Mallonga hararo, etaj okulvitroj, 20 aŭ 21 jarojn (ĉu?), preskaŭ platbrusta kun ĉarme pintaj cicoj. Ŝi vidis mian rigardon kaj returniĝis. Poste ŝi demetis la okulvitrojn, kaj mi denove pririgardis ŝin.

Mi devis resti en la vestejo kelkajn minutojn pretekstante ke mi serĉas miajn naĝ-okulvitrojn.

Al mi plaĉas nudeco, sed ne en endoma baseno, kun homoj kiuj renkontiĝas nur por la nudeco. Aŭ eble por ion plu. Ivano ja ripetis la inviton, kaj Renata paroladis kun Franka. Laŭ Renata la duopo celas ion plu.

En la vespero Anja ploris. Kial? Ŝi ploris dirante ke ŝi timas ke ŝi perdos min. Mi probis certigi ŝin ke ni ĉiam estos kune. Sed laŭ Anja estas tiom da aliaj virinoj ... ĉe la laborejo, ĉe Flavio, Elizabeta, nekonatulinoj ĉe la naturista banado ktp. Kaj tiam: la grandeco de la mamoj. Dum longa tempo Anja ja tute ne parolis pri tiu temo. Sed nun ŝi deziras pli grandajn mamojn, grandaj kiel tiuj de Renata (ekzemplo).

Mi diris ke mi preferas la mametojn de Anja. Kaj tio ja estas la vereco. Poste ni amoris. Mi lekis la larmojn de Anja.

Kaj hodiaŭ mi ekpensis pri Heidi (la platbrustulino ĉe la banejo). Ŝiaj mamoj estas eĉ pli malgrandaj ol tiuj de Anja, kaj ili tre ekcitis min.

En la vespero mi kun Anja kaj Renata vizitis la esperantistan klubon por la naskiĝtago de Luĉjo Zamenhof. Ja la kunvenoj ĉiam kunvenas lunde, sed laŭ iu maljunulo oni trovis dokumenton en la cara arĥivo kiu pruvas ke la Granda Verdulo naskiĝis ne la 15-an de decembro, sed la 12-an de decembro en jaro 1859. Kelkaj el la ĉeestantoj fakte akceptis tiun teorion.

La manoj de Renata

Ĉi-matene mi kuŝis en la badkuvo kaj rigardetis la ĉiraŭaĵojn. Mi vidis ekzemple kiel Renata razis al si la akselojn. Bone, mi komprenas kial Dio deziris ke dimanĉo estu ripoza tago.

Sed kion Dio intencis kun sabato vespere? Mia intenco estis enlitiĝi frue. En la dormoĉambro Anja kaj Renata diskutis jupon kiun Anja aĉetis en la foiro (nigra, la jupo - kaj eble ankaŭ la foiro). Nu, mi diskrete senvestiĝis, sed mi ne tuj sukcesis englitiĝi sub la kovrilon, ĉar Renata sidis sur la lito.

Nun la inoj ekvidis min. Anja venis en la liton, ŝi demetis la novan jupon. Restis nur nigra kalsoneto (Renata estis plene vestita). Jen mi nuda inter la du inoj. Renata karesis al mi la bruston, dum Anja metis manon al miaj femuroj. Kiam Anja perfingre tuŝetis al mi la membron, ĝi vole-nevole malmoliĝis.

- Vidu, diris Anja.

Kaj nun mi sentis ankaŭ la fingrojn de Renata. Leĝeraj, iom hezitaj movoj. Dum momento Anja sperte masturbis min dum Renata palpis al mi la ovojn. Poste ŝi denove prenis la membron, pli fortaj movoj nun, kaj dum Anja atente rigardis, mi orgasmis.

Per tuko ni forigis spermon de mia ventro, de la brako de Anja kaj de la bluzo de Renata.

Renata demetis la bluzon. Ŝi denove ekkaresadis al mi la membron. Anja dum momento forlasis la ĉambron sed tuj revenis, senkalsonete. Kiam mi denove estis malmola, Renata diris:

- Nun la resto estas por vi.

Mi amoris kun Anja, kaj poste ŝi flustris:

- Vi amis tion, ĉu?

La nudulino el 1892

Merkrede mi vizitis la Urban Muzeon, kie Golo, la frato de Sonjo, faris ekspozicion de malnovaj fotoj el la urbo kaj ĉirkaŭaĵoj. La plej malnova estis el 1865, kaj montras la Placon kun la konataj fasadoj kaj kelkajn malprecizajn figurojn (ĉu pastrojn?). Alia foto montris la gardistojn de la princo en 1867, kaj el la 1870-aj jaroj estis multaj fotoj kun terkultivistoj ie en la kamparo.

Sed Golo diris al mi ke fakte ekzistas kelkaj fotoj pli maljunaj ol tiu de 1865, sed tiuj oni ne povas elmontri. Kial ne? Li kondukis min en la subteretaĝon, kaj fiere montris al mi foton el 1863. Ĝi montras ... nudan virinon. Mi ne havis ideon pri tio ke oni faris nudfotojn en tiu epoko!

La virino kun malnovmoda hararo kaj serioza vizaĝo havis belformajn sed ne malgrandajn mamojn kun nigraj cicoj, rondetan ventron, abundan pubhararon kaj fortikaj femuroj. Laŭ Golo ŝi havis 21 jarojn en 1863, estas Ana, kun kiu la fotisto edziĝis en 1867.

En la kolekto estas 28 fotoj de Ana el la periodo de 1863 al 1867, sed neniuj post la geedziĝo, almenaŭ neniuj nudfotoj. Sed ... estas 387 fotoj de aliaj virinoj, de 1867 al 1908 (jes, Golo havas kontrolon), ĉiuj pli aŭ malpli nudaj. Antaŭ ĉio mi amis la fotojn el la 1890-aj jaroj, teknike perfektaj de lokaj belulinoj.

Kaj vidante serion de 18 fotoj el la somero de 1892 mi preskaŭ havis ŝokon. Tiu junulino havas la aspekton de Anja - la vizaĝo, la rideto, eĉ la mamoj. Interesa penso: ĉu la pra-pra-avino de Anja nudigis sin antaŭ la kamerao en 1892? Mi demandis al Golo ĉu li konas la historion de tiu serio de fotoj.

- Kia belulino, li diris, - mi faros serĉon.

En la vespero mi rakontis al Anja pri la bildoj. Ŝajne ŝi ne trovis tion tre interese:

- Mi eĉ ne konas la nomon de mia pra-pra-avino.

Mi esperas ke mi, kun la helpo de Golo, trovas pli ol nur la nomo de de la nudulino el 1892. Kaj pri la helpo de Golo mi tute ne dubas.