Antaŭnovjara fotado

La 30-an Flavio vizitis min kun Ildikó. Ŝi kiel kutime varme ĉirkaŭbrakis min kaj mi tuj sentis la agrablan ĉeeston de siaj firmaj mamoj sub sia bluzo. Flavio kunportis sian fotilon kaj estis evidente ke li planis fotadi. Ildikó nature estis taŭga motivo.

Flavio instrukciis ŝin kun gestoj kaj vortoj apenaŭ kompreneblaj, sed mi tuj vidis kien li celis. Ildikó elvoke demetis la bluzon, poste la mamzonon, dum Flavio fotis. Ŝi karesis al si la mamojn, kaj malmoligis la pintojn. Ŝi metis al si la manojn malantaŭ la nukon, kaj mi konstatis ke ŝi verŝajne dum kelkaj tagoj ne razis al si la akselojn.

Poste ŝi demetis la ĝinzon. Ildikó, nudbrusta, pozis diversmaniere. Ĉio estis ludo, kaj mi kredas ke mia ĉeesto ekscitigis ŝin. Ŝi prokcigimis sin al mi, kaj baldaŭ mi komprenis ke Flavio fotis ankaŭ min.

Ildikó fine demetis ankaŭ la nigran ŝnurkalsoneton. Ŝi sidiĝis en la sofo dum Flavio daŭre fotis. Mi vidis ke ŝi ankaŭ ne razis al si la pubon dum la lastaj tagoj. Mi pensas ke ili verŝajne pasigis la lastan semajnon enlite. Flavio petis al ŝi disigi la lipojn, sed Ildikó iom ĝenita rigardis min dum ŝi kape neis.

Finiĝis la seanco. Mi alportis botelon da vino. Ildikó iris tien kaj reen, ankoraŭ tutnuda. Flavio vere scias kie trovi belulinojn. Poste ŝi sidiĝis kun ni en la sofo, kaj ni rigardis la fotojn en la ekraneto de la fotilo. Mi baldaŭ tediĝis de la fotoj, kaj denove admiris deprokcime la korpon de Ildikó. Ŝi invitis min karesi al si la mamojn. Flavio deziris foti nin, sed Ildikó diris ke nun sufiĉas.

Poste ŝi revestiĝis, kaj ili iris hejmen. Kaj verŝajne ili tuj senvestiĝis kaj iris liten. Dum mi solece atendis la novan jaron. En la televido oni montris japanan filmon.