Naturista banado

Kiel dirite, Elizabeta invitis min partopreni la naturistan banadon. Ĵaŭdon Rentata kaj mi iris al la Altlernejo kaj renkontis Elizabetan kaj Kamilan ĉe la enirejo. Estis malvarma vespero, kaj ni portis dikajn vestaĵojn.

Ni ĉiuj eniris la vestejon de la viroj. Jes, kial ne? Jam ĉeestis kelkaj aliaj homoj. Renata, kun sia ina intuicio, tuj rekonis du geanojn de la esperantista klubo, kiujn ni ja ne vizitis dum kelkaj monatoj - maljuna paro, verŝajne 78 kaj 83 jaraĝajn.

Ĉiuj komencis senvestiĝi. Mi rigardetis virinon, 35-jaraĝan, ne malbelan, kiu demetis la vestaĵojn. Ĉu mi ne vidis ŝin antaŭe? Fine mi memoris: ŝi laboras en la librovendejo apud la Placo. Nun ŝi dehakis la mamzonon kaj glitigis teren la kalsoneton. He, alloga postaĵo!

Poste ĉiuj duŝis kaj iris al la baseno. Dum la duŝado mi pli atente rigardis kelkajn el la genaturistoj. La plejmulto estis paroj, oni ne akceptas unuopajn virojn. Ne ĉiuj estis maljunuloj, ĉeestis kelkaj junulinoj, kvar aŭ kvin el ili eĉ tre belaj. Du el ili nature estis Elizabeta kaj Renata, sed mi tuj rimarkis malhelharulinon kun paro da firmaj mametoj kaj belforman postaĵon.

En la baseno ni naĝis kaj ludis kun pilko. La maljuna paro konatigis nin kun gejunula paro - Franka kaj Ivano. (Franka, la malhelharulino, estas la nepino de la gemaljunuloj, denaska naturistino, tamen ne esperantistino). Ivano diris al mi ke Franka tuj vidis ke Renata kaj mi ne estas vera amparo. Li iom singarde demandis ĉu ŝi estas mia fratino. Ne, Renata ne estas mia fratino, ni eĉ ne estas de la sama lando.

Kamila rakontis al mi ke hejme ŝi ofte estas nuda. Bone, nun mi scias tion. Sed, por diri la veron, la diketa korpo de Kamila ŝajnis pli harmonia sen vestaĵoj. Ŝiaj mamegoj libere moviĝis, kaj inter la femurojn mi ekvidis la senharan pubon.

Post la banado ni denove iris en la duŝejon, poste sekiĝis kaj babilante revestiĝis. Franka invitis Renatan kaj min iam viziti ilin hejme.

Kiam ni forlasis la aliajn, Renata demandis:
- Kion vi pensas pri Franka kaj Ivano?
- Nu, simpatikaj geuloj. Ja estus interese plie konatiĝi kun ili.
- Estas evidente ke ili celas ion plu ...
- Ĉu?
- He, vi estas naivulo, ĉu ne?

Kiam ni revenis hejmen, ni finiĝis la vesperon en nia propra saŭno. Mi rakontis al Anja pri la librovendistino.

- Ĉu tiu kun la longa hararo?
- Ne, mallonga. Prokcimume 35-jaraĝa.
- Bone, mi scias.