Najbarine

Vendrede, posttagmeze, mi trovis Renatan sur la teraso kun Ŝila, la najbarino. Ili kuŝis surventre, portantaj nur la kalsonetojn. (La ĉeesto de du tasoj da teo indikis ke ili ĵus sidis sur la terasaj seĝoj, sed honore al mi ili nun kuŝiĝis surventre. Ili subridetis, kiel junulinoj ektrovitaj en malpermesita loko. Mi trovis tion tre ĉarme.)

Renata flustris al mi kelkajn vortojn en Esperanto. La najbarino jam informiĝis: "He, jen la sekreta lingvo!" Renata korektigis: "Ne. La lingvo de la sekretoj. Pardonu." Ŝila petis al mi, ke mi donu al ŝi la ĉemizon. (Ĝi ankoraŭ troviĝis sur unu el la seĝoj.) Mi donis ĝin al ŝi. Ŝi turniĝis, eksidis. Belformaj mamoj, eta tatuaĵo ĉe la maldekstra cico. Ŝi restis nudbrusta momenton antaŭ ol revestiĝi. Interese. (Ŝiaj mamoj estas tro grandaj kompare al la mallarĝaj koksoj. Mi estas tre sentema koncerne proporciojn. Cetere, sufiĉe ĉarma ulino.)

La najbaro (la edzo de la najbarino) reiris Aŭstralien. (Ĉu por ĉiam? Ne, por tri monatoj.)

Vespere, Renata diris: "Mi pensas ke ŝi dezirus amori kun vi." Mi: "Ĉu ŝi diris tion?" Ŝi: "Ne. Ina intuicio. Cetere, ni parolis pri vi." - "Kaj kion vi diris?" - "Inajn aferojn."

Nu, ĉu mi dezirus amori kun nia ĉarma najbarino? Mi pensas ke ne. (Kiel dirite, mi estas tre sentema koncerne proporciojn. Kaj mama tatuaĵo certe estas malŝaltilo.) Bone, mi reĵetis al ŝi la pilkon: "Male, mi pensas ke ŝi dezirus enlitiĝi ne kun mi, sed kun vi ..." Renata: "He, kun mi, ĉu? Kiel venis al vi tia penso?" Mi: "Ula intuicio. Cetere, kun vi ŝi kuŝis duonnuda sur la teraso, ne kun mi."

Renata: "Ne, definitive ke ne ..." (Aŭ "ankaŭ al Renata ne plaĉas la proporcioj de la najbarino" aŭ "Renata ne enlitiĝas kun alia ino.") Cetere, rapida fluo da vortoj: "Ĉu laŭ vi vere ekzistas ula intuicio? Laŭ mi tute ne ekzistas. Uloj pensas ne tiel, ofte uloj tute ne pensas. Vidu: kial ni ne tuj kune invitas ŝin al agrabla triangulo?" (Ŝi remetis al si la sunŝirmilojn. Ni duope enlitiĝis tiun vesperon.)

Laŭ Renata nun fiksiĝis la datoj de nia kampadeja restado. (Laŭ mi ŝi jam delonge konas la datojn, sed nur nun deziris informi min.) Bone, ni restos en la naturista kampadejo de la 23-an de julio al la 12-an de aŭgusto. (Tio nature estas tri semajnoj, ne du. Hazarde mi havas miajn feriojn dum tiuj semajnoj, sed tion Renata nature jam scias.)

Adriana alvenos la 7-an, 8-an, 9-an aŭ 10-an de julio (depende de diversaj eblaj kaj maleblaj korespondoj de trajnoj kaj vizaj reguloj.) Verŝajne ŝi restos dum pli ol du semajnoj, eble dum tuta monato. Kiam mi demandas ĉu Adriana akompanos nin en la kampadejon, Renata nekompreneme rigardas min. Nu, eble ni invitu Ŝilan, la najbarinon.