Renata: "Jen! Mi havas celulitojn ..." Mi: "Ne, vi ne havas." Ŝi: "Rigardu!" Mi: "Mi rigardas." Renata: "Ĉu vi ne vidas? Rigardu!" Mi: "Mi rigardas, sed ne vidas. He, aŭskultu, vi ne havas celulitojn."
Mi karesas al ŝi la haŭton de ŝiaj femuroj, tuj sub la postaĵo. Ne, la haŭto sur la femuroj de Renata ne aspektas kiel la ŝelo de oranĝo. Ŝi havas belan haŭton, junecan. Inoj ne ĉiam vidas la belecon de ŝia propra korpo. Tial, laŭ mi, devas ekzisti viroj.
Renata ankoraŭ spegule probas pririgardadi la malantaŭon de ŝiaj femuroj, dum mi mane esploretas la internon de la femuroj, de la genuoj supren. Fine ŝi diras: "He, ne faru!"
Mi stariĝas, kisas al ŝi la nukon, dum mi ĝuas la kontakton kun ŝia forta postaĵo. Ŝi diras: "Venu ..."
No comments:
Post a Comment