Ŝtopilo

Lastatempe mi pasigis multan tempon ĉe Mandy. Renata foje agis ne amikeme, eĉ malamikeme, tutcerte pro la situacio de Adriana. Feliĉe Flavio diris, eĉ al Renata, ke li vere amoris kun Adriana. Malgraŭ tio mi pasigis tempon ĉe Mandy. (Vere, pripensante la aferojn, mi forte dubas pri tio ke Flavio vere amoris kun Adriana. Kial nun li diras tion?)

Mandy portis grizan trejnvestan pantalonon, kun UCLA ruĝlitere trans la postaĵo. Mi premglitigis fingron inter la Co kaj la Lo: "UCLA, kio signifas?" Mandy, provante rigardi sian postaĵon (kial inoj foje faras tiel?): "Universitato Kalifornia de Libera Ameriko." Mi: "Nu, kaj kie la Co? Kalifornio laŭ mi komenciĝas per Ko." Mandy: "Laŭ mi, ne en la angla lingvo."

Mi aĉetis al Mandy postaĵŝtopilon. En la subteretaĝo de la Komerca Centro oni vendas tiaĵojn. Mandy: "Nu, kio estas? Ĉu postaĵŝtopilo?" Ŝi tenis la helbluan ŝtopilon de fleksebla materialo: "He, ĉu vi sukcesis plene enmeti ĝin?" Mi: "Ĉu mi? Tion mi ne provis. Kompreneble ke ne. Ĝi estas al vi!" Ŝi: "Ĉu al mi? Vi ne pensas ke mi povas enmeti tian grandaĵon, ĉu?" (Laŭ la ulineto de la Subteretaĝo la grandeco devus esti perfekta por la unuaj eksperimentoj.) Mi: "Jen lubrikaĵo."

Mandy fingre surmetis lubrikaĵon, kaj mi malrapide enmetis la pinton de ŝtopilo. Unue la muskoloj baris al ni la vojon, fine ili ĉesis, kaj la truo de Mandy akceptis eĉ la plej dikan parton de la ŝtopilo. Mi: "Ĉu doloras?" Ŝi: "Ne, nun ne. Fremda sento."

Poste Mandy kuŝis surdorse, kun la truo ankoraŭ ŝtopita. Mi lekis al ŝi la pubon. Kiam ŝi orgasmis, la muskoloj forte elpremis la ŝtopilon. Mandy: "He, nun mi hontas." Mi: "Nu, kial?" Ŝi: "Ne rigardu ..."

Kiam Mandy duŝadis, mi lavis la ŝtopilon kaj metis ĝin en la ŝranko (kie alia studantino trovis ĝin post semajno). Certe, kiam mi vizitas Mandy-n, ankaŭ aliaj gestudantoj vizitas ŝin, aŭ ŝi parolas kun ili en la koridoroj, aŭ en la subteretaĝo, aŭ en la manĝejo (nu, vi tutcerte komprenas). Kiam ŝi parolis kun viraj studantoj, mi pensis: "Ĉu ŝi jam amoris kun li?" (nu, verŝajne ŝi ne faris tion), kaj kiam ŝi parolis kun alia studantino, mi pensis (se temas pri bela ulino): "Ĉu eblus al mi amori kun ŝi?" Dum vizito de certa belulino (kiu enŝranke trovis la ŝtopilon), Mandy rimarkis miajn rigardojn. Poste ŝi diris: "Certe, ŝi plaĉas al vi. Vi dezirus amori kun ŝi, ĉu?" Mi: "He, mi ne neas tion!" Mandy ekridis: "Nu, forgsu tion, vi. Al ŝi nur plaĉas inoj ..."