Tina

Kiam mi revenis hejmen, ĉi-foje, mi kompreneble tuj rekonis la kunulinon de Renata: Tina denove kuŝis sur la teraso. Tiun fojon ŝi ne ŝtariĝis. Mi vidis ŝian nudan postaĵon, ŝi estis tute nuda. Mi memoris la vortojn pri nudeco kiel invito al amorado.

Mi duŝadis. Kiam mi revenis al la teraso, Tina jam surmetis kalsoneton. (Ne la grandan, nigran de la antaŭa tago, sed verdan ŝnurkalsoneton.) La du inoj paroladis, ŝajne pri interesa temo. Mi: "Pri kio vi parolas?" Renata: "Inaj aferoj." Tina, ridetante: "Renata parolis pri la orfiŝoj ..." (Mi supozas tion ke la ulinoj parolis pri la nova lun-taso de Renata. La orfiŝoj, ĉu? Ne estas orfiŝoj. En la vendejo oni ne havis bluan orfiŝon. Tial mi ne aĉetis orfiŝojn. Poste mi demandis pri pingveno, kaj la buldogo forpelis min el la vendejo. Kial Renata rakontas al Tina pri la orfiŝoj?)

Ni tagmanĝis. (La inoj denove vestiĝis.) Ĉu Tina ankaŭ uzas lun-tason? Nu, estas novaĵo al mi. Eble ĉiuj inoj faras tiel. Poste ni reiris sur la terason. La inoj senvestiĝis. Tina denove demetis la kalsoneton. Dum momento ŝi sidis sur la tuko, kun la genuoj fleksitaj, la gamboj dise, kaj mi rigardis ŝian nudan pubon. Razita, ne estis surprizo.

En la vespero ni iris en la dormoĉambron. Mi karesis al Tina la haŭton, dum ŝi leĝere permanis al mi la ilon. Tina lekis al Renata la interfemuraĵojn. Poste mi amoris kun Tina. Ŝi rajdis min, kaj mi ame alrigardis ŝiajn etajn mamojn.

Kiam mi vekiĝis ĉi-matene, la du inoj ankoraŭ dormis apud mi. Verŝajne ili ankoraŭ pasigas la tempon en la lito. Sur la teraso pluvas. Kaj morgaŭ komenciĝos miaj ferioj!