2008-07-28

Adriana

Mi atendis Adrianan en la flughaveno. (Renata restis en la kampadejo.) La aviadilo malfruis. En la flughaveno troviĝis ankaŭ Flavio, kun Jana, kiu ankaŭ atendis Adrianan. Bone, Flavio kompreneble estas la edzo de Adriana, sed al mi ne ŝajnas saĝe atendi kun amantino la gravedan edzinon. Feliĉe Jana komprenis tion (Rusio estas kultura lando) kaj ni sukcesis turnigi Flavion. Flavio kaj Jana iris hejmen, kaj mi sola atendis la alvenon de la aviadilo.

Kiam mi fine ekvidis Adrianan, ŝia ventro estis malpli granda ol tio kion mi antaŭe imagis al mi. Sed la sepa monato fine ne estas la naŭa monato, eble jen ĉio. Ni ĉirkaŭbrakiĝis kaj veturis reen al la urbo. Estis malfacile paroli kun Adriana. Ekzemple, ŝi jam forgesis eĉ la korelativan tabelon. Tial ĉiuj ŝiaj eldiroj estis malfacile relativeblaj. Cetere, tiun nokton, mi ne deziris resti sola kun Adriana. Mi telefonis al Mandy. Feliĉe, kiam ni revenis hejmen, Mandy jam sidis antaŭ la pordo.

Adriana tuj enlitiĝis. Mi sidis sur la teraso, kun Mandy. Ni trinkis botelon da ruĝa vino. Mandy: "Vi amoris ankaŭ kun ŝi, ĉu?" Mi: "Jese." Ŝi: "Vi ne estas la patro de la infaneto, ĉu?" Mi: "He, mi pensas ke ne." Mandy: "Ĉu vi ne estas certa?" Mi: "Flavio estas la patro de la infano." Ŝi: "Vi fine certas pri tio, ĉu?" Mi: "Kompreneble." Mi pensis pri tio ke ankaŭ Mandy amoris kun Flavio. Verŝajne ŝi ankaŭ amoris kun aliaj uloj, sed tio ne estas mia afero, ĉu ne?

Mi: "Kial vi ne akompanos nin al la kampadejo?" Mandy: "Mi preferus resti ĉi-tie. Mi ĉiam deziras tian terason." Mi: "Bone, vi restu ĉi-tie. Kial ne? Vi povas sunumi nuda sur la teraso sen tio ke ĉiuj vidas vin." Mandy: "Jes, mi pensas tion ke mi deziras sunumi min nuda ĉi-tie." Mi donis al ŝi la ŝlosilojn de la loĝejo. Ŝi: "He, dankon."

Ni amoris. Ŝi: "He, vi ne rerazis al vi la akselojn ..." Mi: "Verŝajne vi pravas. Kaj vi ne rerazis al vi la piĉon." Mi metis fingron en la ujon de Mandy kaj komencis leki ŝin. Kompreneble ne estas problemo ke ŝi dormas en mia lito, sed mi esperas ke Mandy ne invitas aliajn ulojn en mian liton. Samtempe la penso pri tio ekscitigis min. Ĉu ankaŭ Mandy amoris kun tiu islanda profesoro? Mandy suĉis min, poste mi prenis ŝin de malantaŭe. Mi rigardis ŝian dorson kaj forte orgasmis.

En la mateno mi kun Adriana reveturis al la kampadejo, dum Mandy restas en la loĝejo. Pluvegas.

2008-07-22

Kampadeje

Ni loĝas en nova bangalo ĉe la lago, tuj apud la plaĝo: kvar litoj, grandlita alkovo (ni elektis la alkovon), banejo, kuirejeto, televidilo, interreta konekto. (Kiel Renata sukcesis kapti tiun perlon? Ĉu ŝi enlitiĝis kun la pozedanto? Mi esperas ke ne. Cetere, la pozedanto estas virino, miascie. Nu.)

Kun Udo kaj Rumi ni inspektis la tendaron de germanaj gejunuloj apud la lago. Udo parolis kun la geuloj, dum mi kapjesadis kaj rigardadis la ulinojn. Unu el ili havas vere neimageblajn mamojn. (Ŝi laŭdire estas el Osnabruko.) Kaj Rumi, kion faris? Verŝajne la uloj tiom rigardis al ŝi la traboraĵojn, ke ŝi revenis al Renata. (Renata, poste: "Rigardi, jes. Rigardadi, ne." Mi: "He, estas la unua tago ...")

Ĉu ĉi-jare la restoracio havas nudbrustajn kelnerinojn? Ne, kiel pasintan jaron: vestitajn kelnerojn. Cetere, ĉiuj estas nudaj. Estas nature naturista kampadejo.

Ĉe la restoracio mi ekzamenis la landajn standardojn. Mi tuj ekvidis la blua-blanka-ruĝa krucaĵo de atlantika insulo: "He, via mezislanda arkeologo estas ĉi-tie!" Renata: "Aŭskultu, li ne estas ĉi-tie!" Mi: "Kiel vi scias?" Ŝi: "Ekzistas pli ol tricent mil islandanoj. Sed konsentite, mi ne scias. Vi ne povas uzi tion kontraŭ mi, he!" Mi: "Bone, vi pravas. Pardonu al mi." Mi kisis al Renata la nukon. Aliaj standardoj: germana, belga, nederlanda, sveda, brita, usona, pola, franca, irana, bulgara, ĉina. (Verŝajne kelkaj ĉinoj jam tediĝis de la olimpaj ludoj. Kaj verŝajne kelkaj nederlandanoj jam tediĝis de la UK-o de Roterdamo.)

Ni rigardis televidon (kie ĉiuj ankoraŭ estas vestitaj), poste ni amoris en nia alkova litego. (Rumi kaj Udo jam reiris al sia kabano.) Renata suĉis min, longtempe, malrapide, poste mi prenis ŝin de malantaŭe, dum ŝi apogis sin kontraŭ la alkova barilo. Fine ŝi rajdis min. Post la amorado ni plonĝis en la malvarman akvon de la lago.

En la mateno Renata plendis pri tio ke ŝi la tutan nokton aŭdis sonojn el la tendaro. Mi: "Kiajn sonojn?" Ŝi: "Tiajn sonojn." (He, metu vakson en viajn orelojn.)

2008-07-18

Tina

Kiam mi revenis hejmen, ĉi-foje, mi kompreneble tuj rekonis la kunulinon de Renata: Tina denove kuŝis sur la teraso. Tiun fojon ŝi ne ŝtariĝis. Mi vidis ŝian nudan postaĵon, ŝi estis tute nuda. Mi memoris la vortojn pri nudeco kiel invito al amorado.

Mi duŝadis. Kiam mi revenis al la teraso, Tina jam surmetis kalsoneton. (Ne la grandan, nigran de la antaŭa tago, sed verdan ŝnurkalsoneton.) La du inoj paroladis, ŝajne pri interesa temo. Mi: "Pri kio vi parolas?" Renata: "Inaj aferoj." Tina, ridetante: "Renata parolis pri la orfiŝoj ..." (Mi supozas tion ke la ulinoj parolis pri la nova lun-taso de Renata. La orfiŝoj, ĉu? Ne estas orfiŝoj. En la vendejo oni ne havis bluan orfiŝon. Tial mi ne aĉetis orfiŝojn. Poste mi demandis pri pingveno, kaj la buldogo forpelis min el la vendejo. Kial Renata rakontas al Tina pri la orfiŝoj?)

Ni tagmanĝis. (La inoj denove vestiĝis.) Ĉu Tina ankaŭ uzas lun-tason? Nu, estas novaĵo al mi. Eble ĉiuj inoj faras tiel. Poste ni reiris sur la terason. La inoj senvestiĝis. Tina denove demetis la kalsoneton. Dum momento ŝi sidis sur la tuko, kun la genuoj fleksitaj, la gamboj dise, kaj mi rigardis ŝian nudan pubon. Razita, ne estis surprizo.

En la vespero ni iris en la dormoĉambron. Mi karesis al Tina la haŭton, dum ŝi leĝere permanis al mi la ilon. Tina lekis al Renata la interfemuraĵojn. Poste mi amoris kun Tina. Ŝi rajdis min, kaj mi ame alrigardis ŝiajn etajn mamojn.

Kiam mi vekiĝis ĉi-matene, la du inoj ankoraŭ dormis apud mi. Verŝajne ili ankoraŭ pasigas la tempon en la lito. Sur la teraso pluvas. Kaj morgaŭ komenciĝos miaj ferioj!

2008-07-16

Fremduline

Hieraŭ kiam mi venis hejmen, mi trovis Renatan sur la teraso kun junulino kiun mi ne tuj rekonis. Ili kuŝis sur tukoj, sunumante. La fremdulino stariĝis kaj leĝere ĉirkaŭbrakis min: "He, ĉu vi ne rekonas min?" Nu, estis Tina, la belulino de la orgia nokto. Ŝi portis nigran kalsoneton, sufiĉe grandan, cetere nenion. Plaĉis al mi la vidon de ŝia eta ĉebrusto.

Ni tagmanĝis. (La du inoj revestiĝis.) Ni parolis pri la fiaskigita orgio. La loka ĵurnalo jam publikigis la artikolon de la ĉeestinta ĵurnalisto: li priskribis la drinkan diboĉon kaj esprimis sian surprizon pri la manko de nudeco, seksumado ktp. Mi pensas ke li bone kaptis la etoson, sed la artikolo ne plaĉis al Renata. Tina altigis al si la ŝultrojn: "Venu la venontan fojon. Tiam estu pli da kondomoj kaj malpli da drinkaĵoj."

Mi demandis al Tina ĉu ŝi havas amikon. Ŝi: "He, mi havas amikinon." Evidente ke ŝi vivas kun alia ino: "Ŝi estas lesbanino, mi estas ambaŭseksemulino. Eble mi preferas inojn, sed foje ankaŭ ulojn." Laŭ la maniero kiel Tina kaj Renata rigardis unu la alian mi nun ne plu dubis pri tio ke ili kune pasigis la tagon, enlite.

Poste ni denove iris sur la terason. La inoj senvestiĝis, sed Tina ankoraŭ ne demetis la kalsoneton. Renata rakontis pri nia venonta vizito al la naturista kampadejo. Ĉu Tina vizitos nin? Ne, Tina ne vizitos nin: "Nudismo, ĉu? Por mi nudeco estas ligita al seksumado." Ŝi je kelkaj centimetroj malaltigis al si la randon de sia kalsoneto, poste rekaŝis al si la haŭton: "Tiel nudeco estus invito al amoro, ĉu ne?"

2008-07-14

Rumi

Dum la semajnfino vizitis nin Rumi la bulgarino kaj Udo la germano. Lundon ili veturos al la naturista kampadejo kie ili pasigos grandan parton de la somero. Venontan lundon ankaŭ ni kun Renata ekokupos nian kampadejan bangalon.

Bone, Rumi kaj Udo alvenis vendrede, malfrue. La bulgarinon mi vidis vestita la unuan fojon, eĉ vere. Udo proponis germanan bieron, sed pensante pri la vinaj orgioj de la pasinta nokto, sufiĉis al mi unu botelo. Ni tuj enlitiĝis, kaj mi ekdormis kiam mia kapo trafis la kusenon.

Sabate, agrable malfrue, ni havis verdan matenmanĝon, nudaj sur la teraso. Ni parolis per vortoj el diversaj lingvoj. Rumi ankoraŭ havas sian umbilikan traboraĵon, cetere duoblajn traboraĵojn je la cicoj: stangetoj vertikale kaj horizontale. Treege bele. Poste ni iris en la urbon. Ni vizitis Flavion. Rumi parolis kun Jana, ŝajnas ke bulgarinoj kaj rusinoj posedas multajn komunajn vortojn. (Ĉu rusoj kaj bulgaroj havas komunajn vortojn? Tion mi ankoraŭ ne scias.)

En la vespero ni fine konsumis la germanan bieron. Dimanĉon, matene, mi trovis Rumi-n en la banĉambro. Ŝi demetis la traboraĵojn dum ŝi lavis al si la mamojn. Poste ŝi remetis la stangetojn. Ekscitiga vidaĵo. Rumi faris demandon koncerne plaĝretpilko. (Kion ekzakte? Mi ne scias.) Ŝi altigis al si la manojn kvazaŭ ekbatante pilkon. Ŝiaj mamoj bele moviĝis. Mi kapjesis plurfoje. Poste ni matenmanĝis.

2008-07-12

Malseke

Amuze malseka ĵaŭdo, sed unue vendrede: Mi demandis al Flavio pri tio ĉu li vidis la Dolfenon dum la elsendo el la atletika konkurso de Romo. Flavio ne vidis ŝin. (Mi: "Ĉu vi ne vidis ŝin? Vi ne rigardis la elsendon, ĉu?" Flavio: "Aŭskultu, ŝi ne partoprenis. Cetere, vi maltrafis la mondan rekordon de Isinbajeva ..." Laŭ mi, f-ino Isinbajeva ne estas altosaltantino. Ŝi uzas longan bastonon, tiele kompreneble saltado ne estas problemo.) Laŭ Flavio la Dolfeno nun estas en Tibeto. Ĉu Tibeto vere estas parto de Ĉinio? He, mi ne scias.

Bone, ĵaŭdon. Pluvegis, kaj ni kun Renata veturis aŭtobuse tuj ekster la urbon, al vilaa areo, kie okaziĝos la orgioj. Malofte mi estas en tiuj vilaaj areoj. Renata diris tion ke prezentiĝos drinkaĵoj, sed proponis ke mi ne tiom drinku. Mi: "Multekoste, ĉu?" Ŝi: "Ne. Estas senpaga vojo al neniu amorado." Mi: "Mi pensas tion ke mi preferas la botelojn. Almenaŭ hodiaŭ." Renata: "He, ĉesu! Ĉeestas inoj kiuj deziras amori kun vi. Pensu pri tio ..." Mi iomete pensis pri tio. (Nun fine silentis la du maljunulinoj sur la antaŭa benko. Verŝajne ili komprenis tion kion diris Renata, malgraŭ tio ke ili estas sufiĉe surdaj.)

Franka, nudbrusta, portis ŝtrumpojn kaj ĵartelon. Cetere, ĉiuj estas vestitaj. Mi tuŝis al Franka la mamojn dum ŝi rigardis en miajn okulojn. Mi ne dubis pri tio ke ŝi estas unu el la inoj kiuj deziras amori kun mi. Kie estas la boteloj?

Ĝoni la Vakero montris al mi la trinkaĵojn. Poste li foriris, verŝajne ankaŭ li palponte al Franka la mamojn. Mi ne vidis Ivanon. Ĝoni la Vakero, ĉu? Mi, al Renata: "Ĉu?" Ŝi: "Nu, foje. Kion?" Ni sidiĝis en sofo, parlante kun junulino, kiun evidente konis Renata. Sufiĉe bela, malgrandaj mamoj. Nu, certe ulino kun kiu dezirus amori mi.

Ĉeestis ĵurnalisto de la loka ĵurnalo, kun gazetara fotisto, kiu faris artikolon pri la orgia kulturo pro ilia ĵurnalaĉo. La ĵurnalisto demandis al mi: "Nu, kial oni ne senvestiĝas? Ne estos orgioj, ĉu?" Mi: "Verŝajne kaŭze de via fotisto." Mi ne pensas ke li komprenis tion. Male, ni gustumis la trinkaĵojn.

Denove ni paroladis kun la belulino de la malgrandaj mamoj. Ŝi nomiĝas Tina. Mi memoras tion ke ŝi tre bone odoras. Dum momento ni palpis al ŝi la etajn mamojn, Renata la dekstran, mi la maldekstran. Ŝi ekridis kaj trinkis el mia glaso.

Laŭ Renata, Franka poste amoris kun la fotisto, dum la ĵurnalisto ebriiĝis tiom ke li ekdormis malantaŭ la sofo. Mi denove parolis kun Ĝoni la Vakero, sed mi ne plu povas memori tion pri kio ni parolis. Mi ĉirkaŭbrakiĝis kun Tina dum Franka provis kapti mian atenton. Ŝi nun estas vestita kaj mi ne plu deziras palpi al ŝi la mamojn. He, mi pensas ke mi trinkis sufiĉe da biero kaj ruĝan vinon dum tiu nokto. Fine ni kun Renata veturis al la urbo kun ulo, eble li estas la direktoro de la urba banko, aŭ almenaŭ tion li diris. Ankoraŭ pluvegis.

2008-07-08

Sapo

Renata havas islandan sapon. Mi vidis ĝin jam antaŭ monatoj, kiam Renata petis ke mi lavu al ŝi la dorson, uzante tiun sapon. Ĝi enhavas algojn kaj vulkanajn mineralojn el la varmaj fontoj de Islando, kiuj (laŭ Renata) purigas kaj nutras la haŭton. (Renata: "Palpu al mi la postaĵon. Molhaŭta, ĉu ne?" Jes, tiam mi tuj konstatis ke ŝia haŭto estas pli mola ol antaŭe. Verŝajne ŝi ĵus aĉetis la sapon.)

Nun, kiam mi eksciis pri la profesoro pri mezorienta arkeologio, mi denove vole-nevole ekpensis pri la sapo, kaj facile retrovis ĝin en la banĉambro. Vere, la haŭto de Renata ĉiam estas same mola. Verŝajne ŝi ĉiutage lavas al si la sidvangojn kun tiu sapo.

Mi: "Ĉu tiun donis al vi via islandano?" Renata: "Ne ... cetere, li ne estas mia islandano. Li estas mia profesoro de mezorienta arkeologio." Mi: "Ĝuste." Renata. "Se tio interesas al vi, mi petis al li ke li traduku la islandan tekston de la pakaĵo." (Ŝi denove menciis la vulkanajn mineralojn kaj la algojn.)

Mi: "Ĉu ankaŭ li partoprenos la grupseksajn orgiojn?" Ŝi: "Kion?" Mi: "La profesoro mezislanda kaj lia bela edzino tridekkvinjaraĝa." Renata: "Ne, mi estas certa pri tio ke ne." Mi: "Kial ne?" Ŝi: "Nu, eble tion ne interesas al ili, ĉu?" Mi: "Bone, vi jam sukcesis konvinki min pri tio ke mi nepre ĉeestu tiujn orgiojn. Estos ĵaŭde, ĉu ne? Kial vi ne venigu ankaŭ ilin?" Ŝi: "Kial vi diras ĉi-ĉion?" Mi: "Eble plaĉus al mi vidi lian edzinon ..."

Renata: "Venu, karulo. Ĉesu tion." Ŝi kuŝiĝis sur la lito, surventre, kaj mi kisis al ŝi la du sidvangojn dum mi pensis pri la edzino de la profesoro, kiun mi ankoraŭ ne vidis. Poste Renata suĉis min. Fine, kiam ni amoris, mi jam forgesis pri ĉiuj aliaj inoj de la mondo. Ni orgasmis samtempe.

Renata, poste: "Ĉu mi diris tion ke mi invitis Anjan al la kampadejo?" Mi: "Ne, tion vi ne diris. Kaj Anja, kion diris?" Renata: "Nur tion ke ŝi devas pripensi la aferon." Ĉu Renata denove deziras kunigi la tutan mondon en tiun kabanon de la naturista kampejo? Mi: "Kaj Adriana, ĉu?" Renata: "Jes, Adriana." Mi: "Kaj Golo, ĉu?" Renata ekridis: "Ĉu Golo?" Mi: "Kial vi ne demandas al li?" Ŝi: "Bone, mi demandos al li. Certe ke mi demandos al li."

2008-07-02

Haroj

Al Mandy ŝajne tre plaĉis mia nova frizaĵo: "He, mojose ..." Tio estis antaŭ pli ol semajno, kelkajn tagojn post mia lasta vizito ĉe Dinjo. Mandy: "Ĉu vi faris tion mem?" Mi: "Ne, tion faris profesia frizistino. Baldaŭ ŝi ne plu estas profesia frizistino, sed nun ŝi ankoraŭ estas." Mandy: "Nu, ĉiaokaze." Mi glitis miajn manojn tra ŝia longa hararo dum mi rigardis ŝiajn razitajn akselojn. Mandy: "Kion vi pensas? Ĉu ankaŭ mi devus forrazi al mi ĉiujn harojn?" (Mi imagis al mi Mandy-n, kun senhara kapo.) Mi: "Laŭ mi, sufiĉas la akseloj."

Mandy: "Kaj inter la femuroj, ĉu?" Mi: "Se vi volas." Ŝi: "Eble iun tagon." Mi: "Se vi volas, mi povus eĉ forrazi al vi tiujn harojn. Eĉ nun kaj ĉi-tie" Ŝi: "Pri tio mi ne dubas. Eĉ ne." Mi: "Ĉu vi ne volas?" Ŝi: "Bone, se mi post povas forrazi al vi al akselajn harojn ..." Mi: "Nu, kial? Uloj ne forrazas al si la akselajn harojn!" Mandy: "Kial ne? Al mi tre plaĉas uloj kun senharaj akseloj!" Mi: "Nu, bone ..."

Mandy havigis varman akvon en pelvo, kaj trovis razilon (verŝajne tiun kun kiu ŝi ĉiutage razis al si la akselojn). Mi: "Unue tondilo, poste razilo." Ŝi trovis tondilon: "He, atentu!" Mi: "Ĉu vi pensas ke mi malzorge traktus al vi la piĉeton? Ho, ne!" Malrapide mi fortranĉis al ŝi la plejmulton de la etaj haroj. Mi longe lavmasaĝis al ŝi la subventron kun varma akvo, poste surhavis ŝaŭmon kaj forrazis la reston de la haroj.

Plaĉas al mi la senhara pubo de Mandy. Mi longe lekis al ŝi la nudajn lipojn, ĝis ŝi orgasmis. Sed unue ŝi razis al mi la akselojn. Fremda sento, sed ne malagrable. Mandy: "He, tre bele!" Ŝi mallonge kisis al mi la akselojn, post mordis al mi la pintojn de mia brusto.

Mandy ne plu deziras ke mi pagu ŝian lumonon. Mi trovis la fakturon, kiel ĉiam, sed ŝi forprenis ĝin de miaj manoj: "Mi deziras amori kun vi, sed mi ne deziras ke vi pagu mian lumonon." Mi: "Bone, ankaŭ mi deziras amori kun vi, sed kiel vi trovu monon por la fakturo?" Mandy: "He, tion mi ankoraŭ ne scias." Ŝi ekŝiris la fakturon, por ke mi ne reprenu ĝin. Nun ŝi ĉiaokaze devas peti novan fakturon de la oficejo. Ni amoris, kaj mi orgasmis en la buŝon de Mandy.

Kiam Renata ekvidis miajn akselojn, ŝi altigis al si la brovojn: "Kiu faris tion? Ĉu Dinjo, denove?" Mi: "Ne, tion faris Mandy ..." Renata: "La ĉiesulino de la studanta domo, ĉu?"

La sekvo kompreneble estis longa diskuto. Fine Renata demandis al mi: "Kaj ĉu vi enlitigus kun edzinigita virino?" Mi: "He, tion mi jam faris. Tion vi scias." Ŝi: "Nu, kun kiu?" Mi: "Nu, kun Nataŝa. Tion vi scias." (Mi kompreneble ne menciis Adrianan.) Renata: "Kun Nataŝa, certe. Sed tio estis antaŭ la geedziĝo, ĉu ne?" Mi: "Jes, antaŭ la geedziĝo. Sed ankaŭ post la geedziĝo." Renata altigis al si la ŝultrojn. Mi: "Kaj vi, ĉu vi amoris kun edzigita ulo?" Ŝi: "Jes, amoris." Mi: "He, jen novaĵo! Kun kiu?" Renata: "Vi ne konas lin. Estas mia profesoro pri mezorienta arkeologio. Li estas islandano." Mi: "Kiam, aŭ ĉu estas sekreto?" Ŝi: "Antaŭ naŭ monatoj." Mi aŭtomate rigardis ŝian ventron. Renata: "He, mi ne gravediĝis ..."

Mi provis imagi al mi Renatan kun la profesoro de de mezorienta arkeologio, islandano. Ĉu dika maljunulo, jam senhara? Mi: "Kiom li aĝas? Ĉu pli ol tridek?" Renata: "He, mi ne scias." Mi: "Kompreneble vi scias. Ĉu pli ol kvindek?" Renata: "Bone, li havas kvindek ses jarojn. Sed li estas tre juneca kaj havas edzinon tridekkvinjaraĝan." (Nu, mi ne dubas pri tio. Verŝajne antaŭa studantino.)

Antaŭ naŭ monatoj, ĉu? Kion mi faris tiutempe? Tio estas tuj post nia reveno el la naturista kampadejo, eble antaŭ nia semajnfino en la montaro. Tiutempe mi kompreneble okupigiĝis kun la foresto de Erika. Bone, Renata enlitigis kun sia islandano. Kial ne?